The A Team – First Instawalk030 evah – schreef ik daarnet boven deze post.
Totaal non-nostalgisch taalgebruik natuurlijk, dus wie weet krijgt zo de rechtsdraaiende 50-plusser in mij weer de overhand. Als ik die al in me heb.
Ik ben zelf altijd nogal links draaiend geweest, tegendraads…
Bruggetje naar de aanleiding.
Toen mijn zoon in 1993 hier in Utrecht in het UMC geboren werd, stonden mijn broer en zus mij bij omdat mijn man er niet bij kon zijn. Zij noemden zichzelf mijn A-team, inclusief het overvloedig gebruik van de aankondigings-melodie van de gelijknamige serie, en ik heb enorm veel steun aan hen gehad. Mijn broer zijn toch wel heel stevige surf armen waren de volgende dag bont en blauw geknepen.
5 weken later zouden ze me zelfs vergezellen op mijn terugkeer naar Turkije waar ik toen woonde om me te ondersteunen bij het wennen aan het moederschap in een voor mij toch ook nog steeds, en zeker vanuit dat perspectief, onbekend land.
In dit geval is de titel gekozen omdat deze groep deels onbekende mensen vol enthousiasme ja hebben gezegd op de pilot, het experiment van een fotowandeling in Utrecht afgelopen stormachtige zondag ook nog, en het daarmee tot een onvergetelijke en succesvolle dag hebben gemaakt.
Vol verwachting zie ik de stukjes tegemoet over hoe zij de dag ervaren hebben. Met hun keuze van de gemaakte foto’s.
De hele collectie, die zich nog steeds uitbreid, is híer te zien.
Ik ben benieuwd of ik de titel zó laat staan of dat er iets bravers boven komt. Eigenlijk kán ik nu helemaal niet meer terug anders valt de rest van dit blog kwa inhoud als los zand uit elkaar.
Kon je mij er niet even inshoppen ? 🙂
daar wordt onmiddelijk aangewerkt – je hoorde er voor mij zo bij dat ik me niet meer realiseerde dat je er op de beginfptp niet bij was – non de dinges… komt er aan
Hahahahahaaaaa ! Met verve 🙂